مصوبه یونسکو برای میدان نقش جهان
کمیته میراث جهانی یونسکو در آخرین جلسه خود در شهر دوربان کشور آفریقی جنوبی با بررسی وضعیت پرونده میدان نقش جهان بری آخرین بار به یران مهلت داد تا اول فوریه 2006 (11 بهمن ماه سال 84) با ارائه نامه ی رسمی و جدول زمان بندی از اقدامات صورت گرفته بری کاهش ارتفاع برج جهان نما به یونسکو گزارش دهد.
کمیته میراث جهانی یونسکو در آخرین جلسه خود در شهر دوربان کشور آفریقای جنوبی با بررسی وضعیت پرونده میدان نقش جهان برای آخرین بار به ایران مهلت داد تا اول فوریه 2006 (11 بهمن ماه سال 84) با ارائه نامه ای رسمی و جدول زمان بندی از اقدامات صورت گرفته برای کاهش ارتفاع برج جهان نما به یونسکو گزارش دهد.
متن کامل مصوبه یونسکو به این شرح است:
تعیین مصوبه 29 COM7 354.Rev کمیته میراث جهانی در بیست و نهمین اجلاس کمیته میراث جهانی در دوربان آفریقای جنوبی.
کمیته میراث جهانی
1.پس از بررسی WHC-05/29.COM/78.Rev
2.با یادآوری مصوبه 28COM/5B.63 بیست و هشتمین اجلاس کمیته میراث جهانی
(سوشو چین 2004)
3.با توجه به این که دادگستری اصفهان تصیمی درباره کاهش ارتفاع مجتمع تجاری جهاننما اتخاذ نکرده است.
4.به علاوه، با عنایت به اعلام عزم کشور ذیربط (جمهوری اسلامی ایران) در جهت پذیرش، اجرای مصوبههای پیشین کمیته در این رابطه
5.با تاسف از این که احداث ساختمان تا پایان ماه ژوئن جاری همچنان ادامه داشته است.
6.گویا کشور عضو ترغیب می کند تا عملیات در حال پیشرفت احداث مجتمع تجاری را متوقف کرده و به تلاشهای خود برای اجرای مصوبههای کمیته و همچنین توصیههای کمیته ملی فنی در جهت کاهش ارتفاع ضلع شرقی ساختمان (میدان دروازه دولت) تا 12 متر و 24 متر برای ضلع غربی ساختمان، شامل برج، بر اساس قوانین و مقررات ملی و برای حصول اطمینان از حفاظت از اصالت و یکپارچهگی شهر تاریخی اصفهان در اطراف میدان امام اصفهان _ اثر ثبت شده جهانی _ ادامه دهد.
7.تصویب میکنیم در صورتی که کشور عضو تا تاریخ اول فوریه 2006 تایید، کتبی دال بر کاهش ارتفاع ساختمان بر اساس کفار بند 6 فوق به همراه جدول زمانی اجرای آن را به مرکز میراث جهانی ارسال نکند به دلیل اثرات زیان بار و جدی مجتمع به معماری و تمامیت شهرسازی (خطر وارده) و آسیبهای تهدید کننده به بافت شهری (خطر بالقوه) بر ارزش ممتاز جهانی به اثر ثبت شده جهانی به طور خودکار میدان امام اصفهان را در فهرست آثار جهانی در خطر قرار دهد.
8.کشور عضو را تشویق میکنیم تا به تلاشهای خود برای نامزد کردن پهنه بیشتری از اثر ثبت شده جهانی، به طوری که محور تاریخی شهر شامل مساجد جامع، بازار، پلهای تاریخی، زاینده رود و خیابان چهار باغ جنوبی را در برگرفته و موجب تقویت بیشتر او حفاظت از میراث شهری اصفهان شود، ادامه دهد.
9.از کشور عضو درخواست میکنیم تا تاریخ اول فوریه 2006 گزارش وضعیت حفاظتی اثر به انضمام موضوع کاهش ارتفاع مجتمع تجاری، را برای بررسی در اجلاس سیام در سال 2006، تسلیم مرکز میراث جهانی کنید.
چند صد قدم بالاتر از پل الله وردیخان پل جوئی نمایان می گردد. این پل در مجاورات مردم اصفهان (چوبی) گفته می شود. عرض پل 4 ذرع و طول آن بیش از 100 ذرع است.
وجه تسمیه آن به پل جوئی این است که چون در دو طرف پل عمارات سلطنتی واقع شده بود، در آن عصر این پل را برای ارتباط این دو قسمت ساخته یودند و آب را نیز بوسیله جوی سنگی که در روی پل کنده بودند به این عمارت می رساندند.
در وسط پل برج 6 گوشه ای وجود داشت که از هرگوشه آن سه چشمه جاری می شد. یکی از خارجیانی که پل را بازدید کرده و درباره آن می نویسد "...پل با چهارده طاق یک ریخت و معبری برای بردن آب به قصر هفت دست واقع در ساحل زاینده رود ساخته شده بود..."
عمارات زیبا و باشکوه سعادت آباد، هفت دست، آینه خانه، کلاه فرنگی، نمکدان در اطراف این پل بوده است که بوسیله مسعود میرزای ظل السلطان حاکم اصفهان در زمان ناصرالدین شاه قاجار خراب و با خاک یکسان گردید.
باسلام
خب این بار فقط چندتا خبر میزنم البته خبرهای خوب و خوشحال کننده !
اول اینکه :
گنبد سلطانیه در یونسکو به عنوان هفتمین اثر تاریخی ایران به ثبت رسید !
گنبد سلطانیه چهارمین اثر تاریخی است که در سال های پس از انقلاب، برای ثبت جهانی در فهرست میراث فرهنگی یونسکو نامزد می شود. بنای این گنبد که متعلق به دوران ایلخانی است؛ یکی از بلندترین بناهای آرامگاهی در دوران اسلامی است.
این بنا بعد از کلیسای جامع مریم مقدس در فلورانس ایتالیا و مسجد ایاصوفیه استانبول سومین بنای عظیم آجری در جهان به شمار می رود. این گنبد تجلی گاه هنر و معماری دوران ایلخانی است که در اواخر قرن هشتم به دستور سلطان محمد خدابنده ساخته شده است. این بنا به علت گرایشات شیعی سلطان محمد و با هدف انتقال مقبره حضرت علی (ع) به سلطانیه ساخته شده است.
و خبر بعدی هم اینکه:
یونسکو تا بهمن برای تعدیل جهان نما به ایران فرصت داد !
کمیته میراث جهانی یونسکو در جلسه خود در شهر دوربان کشور آفریقای جنوبی با بررسی وضعیت پرونده میدان نقش جهان برای آخرین بار به ایران مهلت داد که تا اول فوریه 2006 (11 بهمن ماه سال 84) با ارائه نامه ای رسمی و جدول زمان بندی از اقدامات صورت گرفته برای کاهش ارتفاع برج جهان نما به یونسکو گزارش دهد.
«سید محمد بهشتی » رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور گفت:« در صورتی که ایران تا تاریخ در نظر گرفته شده اقدامی را انجام نداده باشد و گزارشی را به مرکز میراث جهانی ارائه ندهد. میدان نقش جهان اصفهان(امام)به شکل اتوماتیک در فهرست میراث در خطر جای خواهد گرفت.»
فهرست میراث در خطر شامل آثار ثبت شده جهانی است که به لحاظ مدیریتی،جنگ،حوادث طبیعی،غارت و شرایط دیگر در خطر از بین رفتن قرار گرفته باشند.
بهشتی گفت:«کمیته میراث جهانی طبق مصوبه خود از ایران خواسته است تا برای حفاظت از یکپارچگی و اصالت شهر تاریخی و میدان نقش جهان اصفهان، ارتفاع برج جهان نما را طبق نظر کمیته فنی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور از سمت ضلع شرقی (جنب میدان دروازه دولت) تا 12متر و از سمت ضلع غربی (شامل برج) تا 24 متر کاهش دهد.»
میدان نقش جهان اصفهان که در سال 1357 و در اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در کشور مصر در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید، یکی از مهمترین محوطه های تاریخی و اسلامی ایران محسوب می شود. از چند سال پیش به دلیل ساخت برج جهان نما با بیش از 48 متر ارتفاع و 12 طبقه سازه که حریم منظر این میدان را شکسته است، یونسکو در مورد قرار گرفتن میدان در فهرست میراث در خطر جهانی به ایران هشدار داد.
شورای شهر اصفهان،توافق تعدیل جهاننما را تکذیب کرد
در حالی که گزارش جلسه شنبه گذشته شورای شهر اصفهان بر تعدیل قطعی برج جهان نما تاکید داشت ، با این وجود در جلسه امروز 20 تیر این شورا ، حاضران توافق بر تعدیل ارتفاع این ساختمان را غیر واقعی خواندند و جلسه شان بدون دستیابی به نتیجهای خاص پایان یافت. حاضران همچنین صدور مصوبه تعدیل برج جهان نما از سوی شورای شهر اصفهان را تکذیب کردند. این شورا به این علت که یونسکو هنوز پاسخ صریحی در باره میزان تعدیل برج اعلام نکرده، از هرگونه تصمیم قطعی در این باره فعلا خودداری کردند.
با سلام
نوشته اخیر را تنها اختصاص میدم به تشکر از دوستان خوبی که با پیام های پر مهر خود باعث سرافرازی و خرسندی بنده شدند.
ممنون از لطف همه دوستان
موافقت قطعی با تعدیل جهاننما
شورای شهر اصفهان پس از یک ساعت و نیم تبادل نظر و گفت و گو در جلسه غیرعلنی امروز خود ، سرانجام تصمیم به تعدیل برج جهاننما گرفت.
عباس حاج رسولیها، رییس شورای شهر اصفهان با اشاره به این که اعضای شورای شهر اصفهان همگی بر تعدیل برج جهاننما متفقالقول بودهاند، گفت: «اعضاء شورای شهر اصفهان اگرچه درمورد تعدیل این برج توافق نظر دارند اما هنوز به جمعبندی کاملی نرسیده اند زیرا تعیین نحوه و یا میزان تعدیل بنا، مستلزم بررسیهای کارشناسی دقیق است و پس از اعلام نتیجه کارشناسان، تصمیم گیری نهایی انجام می شود.»
به گفته رئیس شورای شهر اصفهان، جزییات بیشتر این موضوع، به جلسه بعدی شورا که روز دوشنبه 20/4/84 با حضور شهردار اصفهان تشکیل می شود، موکول شده است.
در همین حال محمود محمدی، یکی دیگر از اعضای شورای شهر اصفهان نیز درباره علت عدم نتیجهگیری قاطع شورای شهر اصفهان در جلسه امروز در باره تعدیل جهاننما گفت:«علت اصلی این مساله اختلاف نظر شدید اعضا در این مورد بود، اما فضای عمومی جلسه، نسبت به تعدیل برج جهان نما اتفاق نظر داشته است .»
این در حالی است که محمدی در اعترض به عدم اولویت تعدیل برج جهاننما در دستور کار امروز شورای شهر اصفهان، این جلسه را ترک کرد و پس از دقایقی با وساطت سایر اعضای شورا به جلسه بازگشت.
محمدی در مورد این اقدام اعتراض آمیز خود به خبرنگار «میراث خبر»، گفت: «به نظر من مساله جهاننما مهمترین مساله روز شهر و حتی کشور است و به همین علت شورای شهر ملزم بود دستور کار عادی جلسه امروز را لغو و به طور ویژه به این موضوع بپردازد. به دلیل مخالفت شورا با این پیشنهاد، بررسی موضوع به زمان بعد از تنفس موکول شد.»
باسلام
مقبره "حاج محمد جعفر آباده ای" در تخت فولاد اصفهان باقیمانده از دوره قاجار!
نجات چهلستون از شر»ظلالسلطان»
مردم اصفهان در تاریخ شهرشان یک نام را هیچ گاه فراموش نمیکنند، فردی که در تاریخ میراث فرهنگی کشور شایسته دریافت لقب "دشمن بزرگ" است. با تخریب نزدیک به 50 اثر و بنای تاریخی و باغ ایرانی باقی مانده از عهد صفوی در یکصد سال قبل به دست او میتوان گفت: (شهر گنبدهای فیروزهای یا نصف جهان امروز تنها خیالی است به جا مانده از رویای گذشته.
افول شهر اصفهان که با حمله افغان ها در سال 1135 ه.ق آغاز شد و سپس کاهش جمعیت شهری و محو رونق اقتصادی تجاری شهر را در پی داشت با انتقال پایتخت در دوره افشاریه و زندیه به مشهد و شیراز ادامه یافت و شهری که روزگاری در اوج عظمت 137 کاخ، 162 مسجد، 48 مدرسه 273 حمام و 12 گورستان داشت به شهری خلوت و خالی از جمعیت تبدیل شد.
در نهایت بر مسند نشستن (ظل السلطان) پسر ناصرالدین شاه بر حکومت 30 ساله اصفهان روند تخریب را به اوج رساند.
شاید بتوان آغاز این تخریبها را نابودی کاخهای فرخآباد (شهرک فرخآباد) به دست افغان ها دانست و ختم آن را کارنامه سیاه 30 ساله ظلالسلطان با تخریب بناهایی که نمونههای شاخص آن، کاخهای هفت دست، سعادتآباد نمکدان، قصر جهاننما، قصر سرپوشیده نان و آیینه، سه مدرسه و باغ عظیم و زیبای هزار جریب بودند. در واقع 95 درصد دولتخانه صفوی به دست ظلالسلطان محو و نابود شد.
یکی از سیاحان اروپایی در آن زمان تحت تاثیر این روش ها با اشاره به قطع کردن درختان سر به فلک کشیده چهار باغ مینویسد: (متاسفانه ظلالسلطان از خیابان خوش منظره و فرحآور چهار باغ مانند سایر آثار باستانی چیزی باقی نگذاشته، جدولهای سنگی را پر کرده و حواشی آنها را فروخته و نقاشیهای طاقها و دیوارها را هم محو کرده است. جای قصرها و عمارتهای خالی صفوی را هم با ایجاد مزارع گرمک و خیار اشغال کرده است.)
(لرد کرزن) که اواخر عهد قاجار به ایران سفر کرده و از ویرانههای عمارتهای سلطنتی، بازارهای بی رونق و برزنهای بیخانه و خانههای غیرمسکونی یاد کرده بر شکوه از دست رفته شهر افسوس میخورد.
عکس العمل روز نومچههای وقت در مقابل تخریب
اولین بار روزنامه انجمن بلدیه اصفهان (فرج بعد از شدت) که مدیر آن جزو انجمن بلدیه شهر اصفهان بود به علت تصرف و ادعای مالکیت حجرههای میدان نقش جهان توسط نزدیکان ظلالسلطان مقاله بلند بالایی نوشت که به واقع دادنامهای علیه ظلالسلطان بود که چند ماه قبل عزل شده بود.
در این شکوائیه با اشاره به اقدام حاکم اصفهان در تخریب آثار آمده است. (اینها تاسی به ظلالسلطان بردند که از روی غیرت تمام قصرهای سلطنتی و شکوه مملکتی را خراب و ریشه آنها را به آب رساندند........ ایرانیان آن بناهای باشکوه را ویران نمودند و اروپاییان عکس آنها را برداشتند و برای زینت در اتاقها و موزه های خود نگه داشتند.
نویسنده این نوشته در آن زمان راست گفته بود چرا که در حال حاضر تنها نشان باقیمانده از این آثار عکسها و نوشتههای سفرنامههای سیاحان اروپایی است که از دوره صفویه به این سو به اصفهان آمدهاند.
اما در بخش دیگری از این دادنامه با اشاره به معماری یکی از این بناها یعنی عمارت نمکدان آمده است: (اگر همه ملت و دولت ایران همت خود را بگمارند که چنین بنایی سرپا کنند ممکن نیست، نه معماری هست که طرح آن بیندازد و نه ثروتی که مثل آن بسازد.)
پس از استبداد صغیر هم روزنامه زایندهرود نوشته: (در ظرف سی سال دشمنان آبادی چنان عمارات عتیقه از مسجد و عمارت سلطنتی اصفهان را از بیخ و بن کندند که نشانهای از آن باقی نگذاردهاند. آن عمارت هفت دست و آیینهخانه و نمکدان با نقشههای عجیبه و آیینههای بزرگ شفاف و حوضهای یکپارچه که از سنگهای مرمر صاف شفاف تراشیده شده و سلاطین با مخارج گراف بنا نهادهاند. تمام خراب و به جای آنها جز تپه خاکی غمانگیز و ملالتخیز باقی نمانده است. که انسانی که اندکی غیرت و عصبیت داشته باشد با مشاهده آن آثار بالینه بیاختیار اشک از چشمش میپاشد. اگر کسی اندکی گوش شنوا داشته باشد از کلوخ و شنریزه آن جا صدای ناله و افغان میشنود....)
ظلالسلطان و خواهرش مصیبتی برای اصفهان
تاکنون دلایل زیادی برای این اقدام ظلالسلطان برشمردهاند، دلایلی که از کوته فکری حاکمان قاجاری حکایت دارد.
به نظر نویسنده کتاب اصفهان بهشتی کوچک اما زمینی سه علت عمده در این قصبیه موثر بوده: یکی کاستن از زیبایی اصفهان به بهانه فروکشی ساختن رغبت رقبای سیاسی که چشم به فرمانروایی اصفهان دوخته بودند، دوم ، ایجاد رعب و وحشت میان مردم و به رخ کشاندن اقتدار خود از تخریب کاخهای پرعظمت صفوی و سوم سوء استفاده از مصالح و مواد موجود.
البته عناد و خصومت قاجار با حکومتهای قبل از خود و من جمله صفویه میتواند یکی دیگر از دلایل محسوب شود.
همچنین از نقش داشتن خواهر ظلالسلطان کسرائیل خانم ملقب به افتخارالدوله یا بانوی عظمی در تخریب آثار تاریخی اصفهان یاد میشود.
از جمله آثاری که تخریب آن را به افتخارالدوله نسبت می دهند میتوان به آثاری چون قصر جهاننما، تالار طویله، بهشت آیین، و عمارت اشرف اشاره کرد.
چهل ستون در امان ماند
گفته میشود ظلالسلطان حتی دستور تخریب کاخ چهلستون را هم داده بود که یکی از تجار خوشنام اصفهان به نام ملکالتجار به موقع اطلاع مییابد و با خرید آن ، این ملک تاریخی را از دست نادانی میرهاند وگرنه الان هر قطعه از این اثر ماندگار زیر خاکها مدفون شده بود یا در خانهای به کار رفته بود. میگویند ظلالسلطان با فروش زمین و حتی کاشیها خرج قشون خود را تامین میکرده است.
محله باغ و کاخ سعادتآباد
کاخ سعادتآباد در حد فاصل سی و سه پل و پل خواجو در حاشیه جنوب زایندهرود واقع شده بود. ژان شاردن در توصیف آن مینویسد محله سعادتآباد را به علت نوع ساکنان آن منطقه " گبریه" مینامیدند اما بعدا آنها را از آن جا بیرون کردند تا در آن بناهای تفریحی بسازند. مجموعه سعادتآباد شامل کاخ، گرمابه، عمارت کلاه فرنگی و جویها و فوارههای متعدد بوده که طول آن ربع فرسخ و عرض آن نصف طولش بود، لبهها و دور کاخ از سنگ مرمر بوده و خیابانهای باغش پر از درخت و مملو از گل.
این کاخ و مجموعه آن توسط شاه عباس دوم ساخته شده بود که اغلب جشنهای بزرگ در آن جا برگزار میشد، دریاچهای نیز در آن ایجاد کرده بودند و هنگام جشن ها آتشبازی هم برپا بود.
(شاردن)، تالارهای چراغانیشده، آبشارها و فوارهها و مناظر این مجموعه را خیره کننده توصیف کرده است.
کاخ آینه خانه یا پارک آینه خانه فعلی
عمارت یا کاخ آینه خانه به همراه عمارت نمکدان درون مجموعه باغ سعادتآباد واقع شده بودند.
(ارنست هولتسر) که در اواخر قاجاریه در اصفهان سکونت داشته آینه خانه را شبیه چهل ستون توصیف کرده، محل آن نیز بین کاخ هفت دست و پل خواجو بوده است.
تالار آن وسیع و دارای 16 ستون بوده است که با آینهها و طلا و نقاشی و صفحههای مرمر منقش به سبک چهل ستون تزیین شده بود.
کاخ آینه خانه در سمت شرق کاخ هفت دست دو ستون عالی داشته است که گفته میشود آنها را بعد از تخریب در کلیسای جلفا کار گذاشتهاند.
کاخ هفت دست زیباتر از چهل ستون
کاخ هفت دست که کاخ ییلاقی شاه بوده نزدیک رودخانه و بالای پل خواجو قرار داشته و تا دیوارهای کاخ هفت دست به پل کوچک جویی (ملقب به چوبی فعلی) امتداد می یافته.
شیخ (جابری انصاری) در کتاب گنجینههای اصفهان این عمارت را زیباتر و عظیمتر از چهلستون توصیف میکند.
به گفته شاردن این کاخ مدتی برای گوشهنشینی یا گریز اشخاصی که از نظر شاه افتاده بودند استفاده میشده که به این محل زندانی یا تبعید میشدند. این کاخ دیوارهای بلند و محکمی داشته، تالارهای آن نیز پر از گچبری، میناکاری و زراندود بوده است میگویند (ملکالتجار) که چهل ستون را از نابودی نجات داد، هفت هزار تومان پیشکش کرده بوده که از ویران کردن آن منصرف شوند اما میسر نمیشود و ازارهها و سنگهای مرمر شفاف آن را هم افرادی برای عمارتهای شخصی خود برمیدارند.
کاخ هفت دست در سال 1318 ه.ق ویران شد.
عمارت نمکدان
عمارت نمکدان پشت سر عمارت آینه خانه رو به جنوب واقع بود. این عمارت هشت ضلعی نوعی حوضخانه بوده با یک اتاق مرکزی و چند اتاق فرعی با 16 ذرع مساحت و دو ستون با ارتفاع شش متر.
در سال 1889 (1306) ه.ق همه عمارت به دستور ظلالسلطان و به دست منشی در حضورش تخریب میشود.
از 60 باغ ایرانی حتی نامی هم نمانده
(جابری انصاری) در کتاب گنجینههای اصفهان نزدیک به 60 باغ ایرانی را از اصفهان دوره صفوی نام میبرد که از بسیاریشان حتی نامی هم باقی نمانده. عظیمترین و زیباترین آنها که امروزه شاهدی برای آن نیست و باغهای (فین) کاشان و (شازده) کرمان فرزندان کوچک آن محسوب میشوند (باغ هزار جریب) در جنوب اصفهان بوده که از ابتدای (سیوسهپل) تا دامنههای کوه (صفه) امتداد داشته است.
بلندی مدرسه چهارباغ و مسجد شاه و عالیقاپو باغ هزار جریب در محدوده شهرک فرحآباد مشتمل بر ده قطعه بوده که چندین کاخ، استخر و آبشار درون خود داشته است.
گفته میشود این باغها با بهترین اشجار و ریاحین آرایش یافته بودند و شاه عباس دوم در شرق آن کاخ سعادتآباد و انتهای شمالی آن عمارت نمکدان، هفتدست و تالار آینه را بنا کرده بوده است.
به نوشته (شاردن) این باغ از دوازده طبقه مسطح که هر یک با فاصله شش یا هفت پا بالای دیگری قرار داشته بنا شده بوده ... و پانزده خیابان شنی با جویهای متصل به هم داشته است.
(هزار جریب) هم به گفته او نه به علت اینکه هزار جریب بوده است بلکه از منظر وسعت و بزرگی به این نام متصف گشته بوده. (هزار جریب) ادامه چهارباغ بوده (بعد از سیوسهپل) و دو ردیف چنار بلند زینت اصلی آن بوده است.
همچنین باغ زرشک یکی دیگر از باغهای مشهور اصفهان بوده که گفته میشده بزرگترین خانه چهارباغ بوده، با منظرهای رو به پل و رودخانه و جنوب شهر و با همان بلندی مدرسه چهارباغ و مسجد شاه و عالیقاپو .اولین تلگرافخانه هند و اروپایی و تلگرافخانه ایران و انگلیسی نیز در همان محل آغاز به کار کرده است .این عمارت بعدا به چایخانه تبدیل و سپس به محل اقامت هیات اعزامی از آلمان بدل شد.
(هولستر) در اواخر دوره قاجار مینویسد: (از آن زمان به بعد در تعمیر آن اهمال شده و به زودی به تپهای خاک بدل میشود.
سلام
با توجه به اعتراضات دوستان ! در راستای مسئله ی بغرنج و اساسی البته در زمینه وبلاگ و وبلاگ داری که همانا دیر بالا اومدن وبلاگه !! و از اونجایی که بنده شخص انتقاد پذیر! و صدالبته عملگرا !! هستم اطاعت امر کردم و تصمیم به تغییر در آدرس وبلاگم گرفتم ]البته با همون شکل و شمایل قبلی[ و از این پس وبلاگ چهلستون را در آدرس زیر ببینید: