·  نوروز: روز نو، روز نخست فروردین ماه، جشن بزرگ ایرانیان، جشنی که از زمان کهن (از حدود 3000 سال پیش از میلاد مسیح) بوده است. کسی به درستی زمان آغاز آن را نمی داند اما در زمان هخامنشیان به صورت رسمی برگزار گشته است. در شاهنامه آغاز نوروز به جمشید نسبت داده شده است. این عید، جشن بازیابی الهه نباتی سیاوش است. جشن دوباره زنده شدن طبیعت.

·  نوروز یک آئین است و مراسم آن با تار و پود مردم گره خورده، اما غبار زمان بسیاری از آئین های آن را کمرنگ کرده است. مراسم مهم عید نوروز در عهد کهن به این صورت بوده است:

1-       روز اول: بار عام

2-       روز دوم: تقدیم هدایای والیان و حکام ایالات و ولایات به پادشاه

3-       روز سوم: مشک و عنبر و عود به یکدیگر هدیه دادن

4-       روز چهارم: پوشیدن جامه ای از بردیانی

·  از آئین نوروز سر زدن به مردگان است. مردم معتقد بودند ارواح در نوروز به سوی زمین می شتابند تا به قوم خود برکت بخشند. حاجی فیروز، مظهر سیاوش، نماد ظاهری همین برکت است. صورت سیاه او بازگشت از جهان مردگان و لباس قرمزش، خون را که مظهر حیات است به یاد می آورد. عیدی دادن و عیدی گرفتن و سر زدن به اقوام از دیگر مراسم است.

·   هفت سین خوش یمن و مبارک (چون هفت امشاسپند، هفت آسمان، هفت شهر عشق و هفت روز هفته)

1-       سنجد: ندای خرد گرایی و دعوت به عقل

2-       سیب: نماد صحت و سلامت

3-       سبزی: سمبل طراوت و خوش خلقی

4-       سمنو: نشان قدرت و صلابت

5-       سیر: نگاهداشت حد و حقوق

6-       سرکه: رضا و تسلیم

7-       سماق: صبر و امید

چهلستون سال خوبی را برای همه دوستان همراه آرزو دارد. شاد باشید.